زمان جدا کردن اتاق خواب کودک

در این مقاله از کودک الکترونیک در مورد زمان جدا کردن اتاق خواب کودک پرداخته ایم، امیدوارم بعد از خواندن این مقاله، بتوانید راه کار درست و کارآمد را نسبت به نیاز خود پیدا کرده و اجرایی کنید.

مجزا کردن اتاق خواب کودک

نظریه ها در مورد زمان جدا کردن اتاق خواب کودک از اتاق والدین، بسیار متفاوت است، بعضی سن ۶ ماهگی را مناسب می دانند. آنها معتقدند که بچه باید از ابتدا یاد بگیرد که در اتاق جداگانه ای بخوابد. اگر کودک از شیر مادر تغذیه میکند شما مجبور هستید نیمه شب چندین بار برای شیردهی به اتاق کودک بروید و دوباره به اتاق خود بازگردید؛ ولی اگر فرزندتان در طول شب یکبار شیر میخورد میتوانید ۴ تا ۶ ماهگی اتاقش را جدا کنید.

برخی سن ۲ سالگی را پیشنهاد میدهند یعنی وقتی که شیرخوارگی و زمان اضطراب از جدایی بچه به اتمام میرسد. ولی مراقب باشید با از شیر گرفتن کودک هم زمان نشود. به هر حال انتخاب زمان جدا کردن اتاق خواب کودک، به اوضاع خانوادگی و آمادگی مادر و کودک بستگی دارد.

شما باید زمانی را برای این کار انتخاب کنید که کودک، دوره اضطراب از جدایی(سن ۶ تا ۱۸ ماه) را پشت سر گذاشته باشد و بفهمد که دیده نشدن شما به معنی نابودی شما نیست، و به کودک این اطمینان را بدهید که هر موقع که او بخواهد و شما را صدا بزند شما نزد او میروید. پس برای جلب اعتماد او حتماً این کار را بکنید به ویژه در روزهای اول، هر لحظه که شما را صدا زد به سرعت به اتاقش بروید تا او این اطمینان را پیدا کند و به حرف شما اعتماد کند.

زمانی را برای این کار انتخاب کنید که خانواده در حال ثبات باشد. برای مثال، نیاز نباشد فرزند دیگرتان را صبح زود به مدرسه ببرید؛ چون ممکن است کودک چندین بار در طول شب بیدار شود و او را نیز بیدار کند. همچنین در حال اثاث کشی به خانه جدید نباشید؛ زیرا ممکن است چون آن خانه جدید است، به تنهایی در اتاقش نخوابد و نیز مادر باید در حالی باشد که بتواند چندین شب کم خوابی را تحمل کند؛ یا این امکان را داشته باشد که در طول روز بخوابد.

نکات مهم در مورد فرزند پروری

همزمان با تغییرات دیگر مثل از پوشک گرفتن یا ورود به مهد نباشد؛ زیرا هم زمانی تغییرات سبب اضطراب کودک میشود. اگر فرزند دیگری متولد شده باشد و در کنار مادر بخوابد، کودک بزرگتر (زیر ۶ سال) نیز ابراز تمایل میکند که نزد مادر بخوابد.

برای جدا کردن اتاق کودک باید احوال کودک را بررسی کنید. من در مورد فرزندم، سن ۳/۵ سالگی را انتخاب کردم؛ چون احساس کردم فرزند من در این سن آمادگی پذیرش جدایی را دارد.

مواد لازم برای جدا کردن اتاق خواب کودک ،صبر تحمل آرامش تشویق کودک و دوری از هر نوع عجله است.

در نظر داشته باشید که:

شب ها، در اتاق کودک، چراغ خوابی (چراغ خواب را برای جدا خوابیدنش به او جایزه بدهید) روشن بگذارید؛ ولی بگویید: توی اتاق مامان و بابا، چراغ خواب نیست.

– اگر کودک خواست به اتاق شما بیاید و چراغ خواب روشن کند، به او اجازه ندهید و بگویید: اگر به اتاق خودت بروی، میتوانی چراغ خواب داشته باشی.

– اگر بچه شما در اتاقش از سایهٔ چیزی میترسد، برای جدا کردن اتاقش حتماً آن را بهانه می کند. آن وسیله را برای مدتی از اتاق او بیرون ببرید و در یک انباری بگذارید تا خیال او راحت شود.

– اگر بچه شما از شب و تاریکی میترسد به بخش ترسهای کودک مراجعه کنید.

– وقتی تصمیم گرفتید اتاق خواب کودک را جدا کنید، حتماً چند روزی در مورد آن با کودکتان حرف بزنید و آمادگی آن را به او بدهید این کار را با ایجاد انگیزه در او انجام دهید؛ چون اگر این تصمیم را یکدفعه عملی کنید حتماً کارتان سخت تر و زمانش طولانی تر می شود و با مخالفت و ممانعت کودک مواجه خواهید شد.

– برای خواب کودک، یک جدول ستاره ها درست کنید و در صورت جدا خوابیدن، صبح یک ستاره به او بدهید و وقتی ستاره ها ۱۰ تا شدند، به او یک جایزه بدهید (توضیحات کامل در فصل جدول ستاره ها).

وقتی که جدول ستاره ها پر شد برای او به سلیقه خودش یک جایزه بخرید. سعی کنید جایزه با هدف متناسب باشد؛ مثلاً یک چراغ خواب زیبا، یک خرس پشمالو برای وقت خواب یک کتاب قصه برای شبها، یا یک بالش قشنگ تا هر شب که جدا میخوابد یادآوری شود که این جایزه برای تشويق جدا خوابیدنش است. میتوانید جدول ستاره ها را یک هفته ای یا ۱۰ روزه طراحی کنید؛ به صبر و تحمل کودک شما بستگی دارد.

در ابتدا که اتاق خواب کودک را جدا میکنید مطمئن باشید که چند شب اول خواب آسودهای نخواهید داشت و کودک بارها تا صبح بیدار میشود و شما را صدا میزند؛ یا گریه میکند؛ یا حتی بالش به دست، به اتاق شما می.آید در اینگونه موارد پدر و مادر باید چه رفتاری داشته باشند؟پدر و مادر باید به کودک اطمینان بدهند که او را خیلی دوست دارند و بگویند که او دیگر بزرگ شده است و قادر است در اتاق خودش بخوابد. ابتدا سعی کنید بهانه های کودک برای بیرون آمدن از رختخواب را خنثی کنید برای مثال یک لیوان آب کنار تختش قرار دهید؛ یا قبل از خواب به دستشویی رفته باشد.

قانون ورود در شب ممنوع

شبها به کودک اجازه ندهید که به اتاق پدر و مادر بیاید و بخوابد؛ ولی پدر و مادر میتوانند به اتاق او بروند و او را بخوابانند.

اولین باری که کودک از رختخواب بیرون آمد، او را تا تختش همراهی کنید؛ او را در آغوش بگیرید و ببوسید؛ شب بخیر بگویید؛ بگویید: دوستت دارم و بعد اتاق را ترک کنید.

اگر کودک اصرار داشت که در اتاق بمان تا من بخوابم، می توانید شب های اول این کار را بکنید تا او عادت کند که در اتاقش بخوابد. وقتی صبح بیدار شود، میفهمد که در اتاق خودش بوده و ترسش از بین می رود.

دومین بار به او بگویید، عزیزم وقت خواب است؛ او را تا رختخوابش همراهی کنید؛ او را ببوسید؛ شب بخیر بگویید و بعد اتاق را ترک کنید.

دفعه سوم بدون این که حرفی بزنید کودک را به اتاقش و رختخوابش بازگردانید. در دفعات بعدی همین روش را ادامه بدهید.

*با صبر و تحمل و آرامش و بدون جر و بحث *

کودک قصد دارد شما را خسته کند؛ ولی شما نیز باید مانند کودک پشتکار داشته باشید. زیرا شما تصمیم دارید که اتاق کودک را جدا کنید و بعد، خوابیدن را به او بیاموزید.

فیلمی دیدم که کودکی ۱۲۷ مرتبه از اتاقش به اتاق پدر و مادر آمد و مادر، بدون هیچ کلامی، کودک را به اتاقش بازگرداند.

مطمئن باشید که کودک برای این کار، به گریه فریاد و التماس متوسل می شود؛ ولی شما چون هدف بزرگی دارید باید به کارتان ادامه دهید و تسلیم نشوید؛ چون اگر یک شب خسته باشید و تسلیم شوید، کودک روش خسته کردن شما را یاد میگیرد و هر شب از یک روش برای نپذیرفتن جدایی استفاده کند.

پس زمانی اتاق کودکتان را جدا کنید که کودک آمادگی پذیرش جدایی را داشته باشد و مادر نیز در حالی باشد که توانایی و تحمل لازم را داشته باشد.

من و دخترم: (زمان جدا کردن اتاق خواب کودک)

من برای دخترم سن ۳/۵ سالگی را انتخاب کردم؛ زیرا در آن موقع خانواده و دخترم توان پذیرش این مسئله را پیدا کرده بودند.

ابتدا در این مورد با او صحبت کردم و آمادگی لازم را به او دادم و با تشویق این که تو بزرگ شده ای و میتوانی مستقل بخوابی و در ضمن، مامان و بابا مراقب تو هستند، اطمینان لازم را به او دادم و از او اعتماد طلب کردم. برایش یک چراغ خواب عروسکی خریدم و با اشتیاق و مطمئن در مورد هدفمان با او صحبت کردم؛ چون اگر بچه متوجه شود که مادر تردید دارد اطمینانش را از دست میدهد. شب با او به اتاقش میرفتم، برایش کتاب قصه میخواندم سخنان آرام بخش برایش میگفتم (سوره های کوتاه قرآن را میخواندم) و به او میگفتم هر وقت مامان را کار داشتی صدا بزن.

قانون شب های اول (زمان جدا کردن اتاق خواب کودک)

وقتی کودک به ویژه در شب های هفته اول شما را صدا میزند یا گریه می کند، شما باید سریع خود را به او برسانید تا احساس ترس نکند؛ وگرنه شبهای دیگر در اتاقش نمیخوابد و میگوید میترسم

* اگر بچه به اتاق شما آمد؛ شما باید او را تا اتاقش همراهی کنید و اجازه ندهید در اتاق شما بخوابد.

حتی شب هایی که بچه تب دارد یا مریض است، مادر یا پدر می توانند به اتاق کودک بروند و تا صبح در کنار کودک تب دار بخوابند؛ ولی «قانون ورود در شب ممنوع» را زیر پا نگذارید.

صحبت قبل از خواب با نور کم و در اتاق او

من تأکید دارم که شب ها قبل از خواب با کودک خود صحبت کنید؛ چون این کار باعث می شود صمیمت عاطفی شما و فرزندتان افزایش یابد. میتوانید نور اتاق را کم کنید و درباره کارهای روزانه اش با او صحبت کنید. چون این کار هر شب تکرار می شود فرزندتان یاد میگیرد که از شما مشاوره بگیرد و دربارهٔ کارهایش با شما مشورت کند. (البته نباید کودک را متهم کنید)

اگر عاقلانه و آگاهانه رفتار ،کنید کم کم صمیمیت شما و فرزندتان آنقدر زیاد میشود که فرزندتان در مورد همه کارهایش با شما مشورت میکند. شما در این مواقع میتوانید ارزشهای خود و خانواده تان را در قالب قصه به او بفهمانید.

شبها قبل از خواب برای فرزندتان کتاب بخوانید شبها قبل از خواب به کودک خود بگویید که کتاب قصه مورد علاقه اش را انتخاب کند. برای این کار به او بگویید تو از بین کتابهایت ۳ تا را انتخاب کن؛ مادر (پدر) از بین آنها یکی یا دو تا را میخواند.

با این کار هم کودک انتخاب کردن را یاد میگیرد و هم شما کتاب مناسب شب و خوابیدن را خوانده اید.

چرا کتاب؟

۱ – شما غیر مستقیم و در قالب داستان کودکانه آموزش هایی را در مورد مهارت های زندگی اجتماعی به فرزندتان می دهید.

۲- پیشتر گفته شد که قبل از خواب باید هیجانات کودک فروکش کند و برای خواب آماده شود وقتی شما کتاب میخوانید او باید دراز بکشد و بنابراین به آرامش لازم میرسد.

3- باعث افزایش هوش کلامی کودک می شود و دایره لغات او افزایش می یابد.

۴۔ ذهن کودک متمرکز می شود و تمرین تمرکز میکند که برای آینده اش مفید است.

۵- کودک شخصیت های داستان را تجسم می کند؛ که برای قدرت تخیل و ذهن او مفید است.

۶- شما در یک محیط ۲ نفره، هر شب با کودکتان فرصت دارید صحبت کنید؛ که باعث افزایش صمیمیت مادر – فرزندی( پدر – فرزندی) می شود.

7- ارتباط چشمی قطع می شود (چراغ ها خاموش و فقط چراغ خواب روشن است) و ارتباط کلامی برقرار می شود و اگر کودک چیزی بخواهد بگوید که خجالت می کشد در تاریکی آسوده تر میتواند با والدین خود صحبت کند. این برای نوجوانی او نیز بسیار مفید است.

8- بچه کم کم به کتاب علاقه مند می شود. هر از گاهی نیز او را به یک کتاب فروشی معتبر ببرید تا کتاب انتخاب کند کتاب خریدن میتواند جایزه جدا خوابیدن کودک باشد.

۹- اگر در طول روز با کودک مسئله ای داشته اید، میتوانید در شب آن را در یک قصه بگنجانید و برای کودک طرح کنید و به نتیجه دلخواهتان برسید؛ یا مثلا از کودک بپرسید آیا رفتار آن خرگوش مناسب بود؟

۱۰- از کودک بخواهید شب ها کتابش را خودش انتخاب کند تا انتخاب کردن را تمرین کند.

۱۱- وقتی برای کودک کتاب میخوانید کودک متوجه می شود که زمان خواب فرا رسیده است.

سن جدا كردن اتاق خواب كودك از نظر اسلام

🔹 بر اساس روایات:

در حدیثی از امام صادق (ع) آمده است:

«غُلامُكُمْ إذا بَلَغَ سَبعَ سِنينَ فَفَرِّقُوا بَينَهُ و بَينَ أُمِّهِ فِي المَضْجَعِ.»
(وسائل الشیعه، جلد ۱۴، صفحه ۱۷۳)
ترجمه: «وقتی فرزند شما به هفت سالگی رسید، بین او و مادرش در بستر (خواب) جدایی بیندازید.»

🔸 همچنین در حدیثی دیگر آمده است:

«إذا بلغ الغلام سبع سنين ففرّقوا بينه وبين أخيه في المضجع.»
(همان منبع)
یعنی: «وقتی کودک پسر به هفت‌سالگی رسید، بین او و برادرش در بستر خواب جدایی بیندازید.»

یک لحظه تفکر

*کودکی که در زندگی “تجربه های” شخصی بیشتری دارد “مهارت های” بیشتری کسب می کند پس در آینده به موفقیتهای بیشتری دست می یابد.*